DESCRIPTION

CAST

MANGA ComedySewayaki Kitsune no Senko-san

REVIEWS

• 

  bitchassdarius

  20/100
  The cult of moe is not the answer to Japan's social problems

  I should start by admitting that I don't think otaku pandering is generally a bad thing. One of anime's strengths is its instantaneous hook from maximized aesthetic appeal in character design, so wish fulfillment entertainment is simply a natural progression. Nonetheless, there are many ways for an anime rooted in pandering to go wrong, one of which Sewayaki Kitsune no Senko-san is a pretty good example.

  Our protagonist Nakano is afflicted with a general malaise from being overworked by his office job, and playing opposite is Senko, a fox spirit who decides to become his housemaid as a means of alleviating his exhaustion. There's nothing especially unique about Nakano. Aside from having an affinity for Senko's fluffy tail, being an average exploited Japanese salaryman is Nakano's defining characteristic. Neither Nakano nor Senko feel like fully realized characters, rather they act as commensal concepts. Hence, the essence of the show lies in a emotionally fulfilling atmosphere (often described as "healing") enkindled by Senko's caring for him. Nakano exists diegetically to be pampered by Senko; likewise, Senko's main purpose as a character is to care for Nakano. There is another fox spirit, Shiro, who befriends Nakano, but she never really aggressively competes with Senko for his attention, instead functioning like an alternative texture.

  Having outlined the mechanics, we can now ascertain how its narrative falls apart in several aspects. Firstly, since Senko has no personal motivation to act as Nakano's housemaid (the canonical explanation that he resembles one of his ancestors who previously had a rapport with Senko means that her interest at first is a matter of happenstance, i.e. any inciting attraction is negligible), there is no real chemistry between the two. This is aggravated further by their strictly platonic interactions, and although there may be sexual/romantic undertones, any development in this direction is repeatedly extinguished by Nakano's contradictory inner remarks about how Senko both looks too young for his taste and acts too maternal for him. The show falls flat here since it's mostly focused on their relationship, or lack thereof.

  As there is no foundational attraction between the two, the weight of Senko's motivation to nurture falls onto the circumstances surrounding Nakano's unhappiness. This is actually the show's biggest misstep. As the emphasis shifts to Nakano's abuse at work, Sewayaki Kitsune no Senko-san evolves from flaccid slice of life into something much more sinister.

  Japan's work environment is an unignorable cultural dilemma. Extremely long hours, unpaid overtime, and unused vacation days are common realities experienced by Japanese salarymen, often leading to stress, depression, sleep deprivation, and, at its extreme, karōshi (overwork death). "Death marches" and "black companies" are serious issues facing Japan, and the nightmare of actually working as an animator in Japan is pretty well understood by fans. But what does this have to do with the show?

  To help illustrate why this is a narrative problem, let me pose a question: Why Nakano? Surely, he isn't the only salaryman suffering as a result of his exploitative company. So where is everyone else's Senko-san? What did Nakano do to get his own fox spirit housemaid? Of course, we know the answer, and we already know it to be facile and convenient. Nakano had no decision in his ancestry, and there is nothing particularly special about his victimization. Thus, the answer the show provides is also its general prescription for the salarymen at large: moe escapism. Instead of identifying a cultural emergency that the government has even been taking action against, Sewayaki Kitsune no Senko-san sees an opportunity to exploit for its own benefit. Why bother questioning the circumstances of stress, isolation, and disconnection when you can just watch anime like Sewayaki Kitsune no Senko-san and self-insert yourself into faceless leads like Nakano? This is unintentionally egregiously harmful social commentary, and in a culture in which a man married a Vocaloid character to escape loneliness, this is unacceptable.

  Sewayaki Kitsune no Senko-san doesn't need to be a show with deep social commentary; the most frustrating thing is that the perfect adaptation already exists in the form of the post-credits "Super Senko-san" scenes. These segments showcase the real spirit of the show stripped down to its essentials. They reimagine the episode without all the fat, without the self-insert character, divorced from any social context, as a first-person POV one-sided dialogue short à la One Room. It's a format that works. But this was not the choice made, and the final product is merely a coddling vulgarity meant to fill a gaping demand in Japanese culture for domestic and emotional sustenance, abetting unethical work-life balance norms like convenience stores selling clean shirts for office workers unable to return home for the night for the sake of its own existence. Maybe this is "wholesome" entertainment for some, but the social implications are too glaring for me to find any iota of worth.

  Continue on AniList
• 

  Caravela

  90/100
  Sewayaki Kitsune no Senko-san, vale apena ?

  Sewayaki Kitsune no Senko-san (Anime)

  Este anime está no meu top 10 com o maior apoio de sempre, o anime tem uma op linda e a ending não fica a traz a animação do anime em si é maravilhosa, a sinopse de "Sewayaki Kitsune no Senko-san" é bem simples, uma raposa semi-deusa com 800 anos de idade,
  simplesmente aparece na casa de um assalariado japones, ela diz estar lá para curar a exaustão que ele ganha devido a trabalhar demasiado principalmente. (O anime tem muito mais para oferecer que apenas o que eu falei sobre, na sinopse, mas caso eu falasse demais acabaria por dar spoiler). No final de cada episódio tem um momento especial, onde, senko-san, dedica um bocado do seu tempo para falar com a pessoa do outro lado do ecrã, senko-san fica durante mais ou menos 60 segundos a falar com o espectador e tratando dele. A trilha sonora não é das melhores mas não deixa ficar mal. O anime também consegue ser engraçado varias vezes.

  Sewayaki Kitsune no Senko-san (Personagens)

  • Senko-san (Personagem principal) : É o personagem preferido de quase toda gente que assiste este anime, ela é uma waifu inteira, ela sabe fazer tudo que uma waifu deve fazer, ela cozinha, ela limpa, ela trata toda gente bem, está sempre com um sorriso na cara e faz de tudo para tu te sentires o melhor possível.

  • shiro : Shiro é a "rebelde" deste anime, ela é despreocupada e quer tudo há maneira dela, amiga de senko-san, esfomeada, e bem cute.

  • Sora : É a deusa que comanda shiro e senko-san, ela não participa muito no anime, mas quando participa ela faz um estrondo.

  • kuroto : É a pessoa que senko-san quer ajudar a passar pelas dificuldades do dia-a-dia, ver este personagem mudar a sua forma de pensar durante o anime é realmente interessante, senko-san vai mudar tudo na vida deste personagem.

  ---

  Recomendações :
  Vale a pena ver o anime ? R:. Sim.
  Vale a pena ler o manga ? R:. Sem informações.

  ____

  ⊙ω⊙ FIM ⊙ω⊙

  ---

  Extra :
  Eu não sou um expert em animes e etc, mas já vejo animes a algum tempo e gosto principalmente dos de ação e horror, a minha Review sobre qualquer anime é 100% sincera, mas claro esta é a minha opinião, tu é que escolhes o que fazes na tua vida, portanto é escolha tua seguir ou não seguir a minha review.

  Continue on AniList
• 

  KuZkan557

  50/100
  Lekkie, sympatyczne, ale za to momentami nudne i sztampowe anime.

  - Dzień dobry! -

  Tym razem zrecenzuję bardziej "niedzielny" tytuł. Nadający się bardziej do umilenia sobie weekend'u, niż do bacznego śledzenia rozwoju akcji. Fabuła Sewayaki Kitsune no Senko-san jest powolna i dosyć statyczna, a do tego występuje tutaj bardzo mało postaci. Dokładnie pięć person, które można zapamiętać i które w jakiś sposób popychają fabułę do przodu.

  

  Okaeri nanoja!

  Anime, które można wciągnąć w jeden lub dwa dni, gdyż tytuł ten posiada zaledwie dwanaście odcinków. Fabuła nie jest mocno zobowiązująca, a już na pewno nie oryginalna.
  Ot, główny bohater Nakano prowadzi szare i rutynowe życie. Pracuje w korporacji, gdzie współpracownicy mają w zwyczaju prosić zrzucać obowiązki na bohatera pod pretekstem pomocy, co kończy się zazwyczaj jego wykorzystaniem i niekiedy nawet spędzeniem nocki w biurze. Wykorzystanie jest tutaj najbardziej adekwatnym określeniem, gdyż nie było nam dane zobaczyć chociaż jednej sceny, gdzie Nakano współpracuje z swoimi kolegami. Jeżeli jest to przytyk w stronę obecnego modelu pracy w Japonii, to nic, tylko pogratulować za pokazanie tego w takim anime.
  Pewnego dnia, gdy główny bohater wraca do domu, po otwarciu frontowych drzwi zastaje w środku zapalone światło, ciepły i przyjemny zapach gotowanej zupy. Przed jego oczami ukazuje się mała pół-boska lisica Senko, która od tej pory będzie go rozpieszczać, aby pomóc bohaterowi w pozbyciu się zmęczenia. Senko będzie oferowała Nakano masaże, kąpiele, trunki oraz wiele innych metod na zrelaksowanie się. Tutaj pojawia się spory zgrzyt, przez który momentami chce się mocno podważyć metody działania lisicy.

  

  Mianowicie, założenie pół-boskiej istoty jest takie, aby pomóc Nakano wyzbyć się negatywnej energii, która kumulowała się w nim przez cały czas. Wszystko wydaje się być w porządku, do momentu gdy bohater znów musi wyjść do pracy i ponownie nabywa "negatywną energię". Działania Senko oraz innych bohaterek są jedynie krótkotrwałym działaniem, gdyż przez uległość Nakano i pracę jakiej podejmuje się mężczyzna, ciągle i ciągle wraca do domu z nowymi ładunkami nieprzyjemnych doświadczeń. Oczywistym rozwiązaniem byłoby zmienienie pracy, jednak gdyby to się wydarzyło... to nie byłoby fabuły do opowiedzenia, jak mniemam :V
  Z czasem przybywają nowe postaci, których zadaniem jest nie zanudzić nas w trakcie oglądania. Główny tok fabuły obraca się wokół rozpieszczania Nakano przez Senko oraz pokazywanie widzowi różnych słodziutkich i wesołych scen.
  Od czasu do czasu otrzymujemy enigmatyczne retrospekcje z dzieciństwa głównego bohatera oraz jego dawnego przodka. Z czego te pierwsze służą jedynie temu, aby przekazać widzowi informację, że Nakano O C Z Y W I Ś C I E miał wcześniej okazję spotkać pół-boską lisicę. Z kolei wspomnienia przodka są tak bardzo enigmatyczne... że kompletnie nic z nich nie wynika. Poza suchym faktem, że Senko rzeczywiście może mieć około 800 lat ಠ_ಠ. Nie tłumaczą one nawet największej tajemnicy tej historii, czyli rzekomego długu, jaki Senko ma do spłacenia Nakano.
  Jest to jakby nie patrzeć najistotniejsza część fabuły, gdyż to ona powoduje, że lisica pomaga mężczyźnie. Sceny te jedynie nam sugerują co może być faktycznym powodem, ale szczerze powiedziawszy po obejrzeniu ostatniego odcinka nadal nie wiem dlaczego Senko zdecydowała się pomagać Nakano.

  Technikalia

  Sewayaki posiada całkiem przyjemną kreskę, która zachowała ducha mangowego oryginału. Na pierwszy rzut oka widać, że wywodzi się z czarno-białego komiksu. Tła stoją na dobrym poziomie głównie dzięki temu, iż rysownicy nie musieli silić się na wysokich lotów obrazy, gdyż kadry często się powtarzają, a do tego większość akcji dzieje się w zamkniętych i małych pomieszczeniach.
  Projekty postaci są standardowe. Bez większych fajerwerków. Jest tak głównie z tego powodu, iż jak wspominałem na początku istotnych postaci jest tu raptem pięć z czego trzy to pół-boskie lisice, bazujące na japońskich wierzeniach. Muzyka nie wybija się, przez co trudno zapamiętać którykolwiek z utworów grających w tle.
  Opening jest przyjemny dla oka. Gra w nim spokojna melodia, gdzie głosu użycza aktorka głosowa postaci Senko-san. Ending za to jest zwyczajnie nudny, nie wart większej uwagi.

  

  Zwieńczenie

  Sewayaki Kitsune no Senko-san jest przyjemnym w odbiorze anime, które można obejrzeć "na raz". Nawet delikatny twist na końcu nie jest czymś ogromnym, przez co trudno brać to jakkolwiek na poważnie. Zabiegi jakie zostały tam użyte są po prostu sztampowe i mocno przewidywalne. Odnoszę wrażenie, iż twórcy postanowili na szybko skleić jakiś poruszający wątek, tak aby ta wrażliwsza część widowni lepiej wspominała bohaterów oraz zostawiła wyższy wynik w recenzji... Niestety, dzięki temu jestem zmuszony obniżyć i tak już niską ocenę końcową, ze względu na perfidność i słabe wykonanie ostatniego wątku.
  Nie ma co się wiele rozwodzić nad takimi tytułami. Polecam obejrzeć w trakcie gdy robicie sobie przerwę od poważniejszych tytułów i szukacie czegoś lekkiego, od czego nie będziecie wymagać wiele.

  
  Continue on AniList

SIMILAR ANIMES YOU MAY LIKE

• ANIME

  Slice of LifeKonohana Kitan
• ANIME

  ComedyKobayashi-san Chi no Maidragon
• ANIME

  ComedyMachikado Mazoku
• ANIME

  ComedyYuru Camp△
• OVA

  ComedyKobayashi-san Chi no Maidragon: Valentine, Soshite Onsen! (Amari Kitai Shinaide Kudasai)
• ANIME

  ComedyNekopara
• ONA

  ComedyEmiya-san Chi no Kyou no Gohan
• ANIME

  ComedyTanaka-kun wa Itsumo Kedaruge
• OVA

  ComedyNekopara OVA
• ANIME

  ComedyMaou-jou de Oyasumi
• ANIME

  ComedyGabriel Dropout
• ANIME

  ComedyTonikaku Kawaii